Wij mensen hebben het vermogen om over dingen na te denken. We kunnen nadenken over actie en gevolg en hebben een bewustzijn. Dat heeft natuurlijk als voordeel dat we kunnen functioneren zoals we dat doen. Maar het heeft ook een groot nadeel. 

We hebben namelijk vaak de indruk dat we invloed uitoefenen op alles wat we doen of niet doen. En dat klopt niet helemaal. Ook al geloof je soms echt van wel!

Vorige week heb ik 24 uur gevast (overigens geen aanrader zolang je geen gezonde relatie met eten hebt) en toen merkte ik  heel duidelijk al die onbewuste signalen op. Hoe vaak ik mezelf al naar de keuken zag lopen om iets te eten te pakken! De specifieke voedingsmiddelen waar ik ineens aan dacht en ik die al bijna kon proeven.. Mijn hersenen deden er werkelijk alles aan om mij aan te sporen om te gaan eten. Deze dag had ik ervoor gekozen om niet te eten, dus was ik me daar heel bewust van. Maar op een normale dag had ik deze signalen zomaar kunnen missen en er gehoor aan kunnen geven.

In je hersenen en lichaam vinden zo ontzettend veel chemische reacties plaats die ons aansporen om iets te gaan doen. Heb je het koud? Dan maken we even wat meer schildklierhormonen aan. Neig je naar een vocht tekort? Dan krijg je een dorstprikkel. Heeft je lichaam energie nodig? Dan begint je maag te knorren of ga je aan eten denken. 

Het lichaam heeft namelijk 1 hoofddoel en dat is overleven. Een tekort aan energie is een groot risico voor het lichaam, want zonder brandstof gaan we het niet overleven. Deze brandstof is (voornamelijk) glucose. Hiervan zijn zowel onze cellen als onze hersenen afhankelijk. 

En die hersenen zijn het regelcentrum van onze prikkels. Het is daarom ook niet zo raar dat die prikkel om te gaan eten enorm sterk is wanneer de hersenen de indruk krijgen dat er gevaar is. Een tekort aan energie, schaarste! 

Hier ligt dan ook de crux. Stel, je bent aan het lijnen en je ‘mag’ dus allerlei dingen niet en dat vind je hartstikke lastig, want eigenlijk wil je ze wel. Wat vertel jij je hersenen dan? Dat er schaarste is! Met als gevolg, je voelt hem aankomen, dat je hersenen allerlei signalen af gaan geven dat je op zoek moet gaan naar eten! En dat is ook de reden waarom het heel moeilijk vol te houden is. Niet eten lukt dan alleen op wilskracht om al die (onbewuste) prikkels te weerstaan. En dat terwijl jouw hersenen steeds harder gaan schreeuwen: “Geef me te eten!” “Help, mijn overleving komt in het geding!”.

Lichamelijk zijn er ook allerlei systemen die ontregeld kunnen raken die deze prikkel in werking zetten. Een te lage bloedsuikerspiegel bijvoorbeeld. Ook dan raken de hersenen in paniek en schreeuwen om snelle energie. En jij je maar afvragen waarom je toch gezwicht bent voor die candy-bar, die koek, taartje of wat dan ook. 

Dat was dus écht geen bewuste keuze, of zwakte! Dat was oerkracht! 

Je beseffen dat het lichaam meer is dan een sterke wil kan al enorm helpen. Daarnaast is het helpend om die balans in je lichaam en gedachten te herstellen zodat die prikkels veel minder worden. Om goed voor je lijf te zorgen en het te geven wat het nodig heeft. Dat geeft rust in je lijn en rust rondom eten. 

Lijkt jou dat ook wat? Neem dan contact met me op voor een gratis kennismakingsgesprek.